In de voetstappen van Paulus

De cursus klassiek Grieks vordert gestaag, en we hebben alweer de laatste excursie gehad, afgelopen zaterdag.

Op het programma stond allereerst het oude Corinthe. Daar is een museum, dat een beetje rommelig is, maar ook zeer interessant, en nog steeds in ontwikkeling. Er staat een oude Apollotempel, nu ja, wat daar van over is, en daaronder ligt het forum. Je kunt het inderdaad geen agora noemen, want wat je ziet zijn vooral de resten uit de Romeinse tijd. De fontein en de latrines daar mag je niet meer in, dus de traditionele foto van studenten op een rijtje en "op het gemak" blijft hier achterwege.
Wel kregen we de al net zo traditionele oefening in het herkennen van de diverse stijlen van zuilen. Probeert u het zelf eens:

Ondertussen hadden we vanaf het forum een prachtig zicht op de Apollo-tempel.

Voor theologen is Corinthe natuurlijk ook van belang omdat de apostel Paulus er zijn sporen heeft liggen. Langs deze weg moet Paulus zijn vertrokken uit Corinthe, als we Handelingen mogen volgen (Hand 18:18); in de zuidelijke haven van Corinthe, Kenchreeën (Κεγχρεαί) ging hij nog even naar de kapper.

Op zoek naar een versnapering bleven we even bij een toeristenstalletje staan; tot onze vreugde bleek de modernste Nederlandstalige populair-wetenschappelijke literatuur over Paulus ook daar verkrijgbaar.

Niet veel verderop, in het oude Nemea, stortten wij ons weer volop in de heidense gebruiken. Schaduw zoeken bij de Zeus-tempel ...

... en vooral: zweetdruppels offeren in het oude stadion. Bij zo’n wedloop in bijna 40 graden verdient natuurlijk elke deelnemer een krans van eikenloof.

Een prachtige tocht door het Peloponnesische landschap bracht ons tenslotte in Titani, waar - bij ook nog eens een adembenemend uitzicht - nog vele klassieke schatten in de bodem moeten liggen, roepend om jonge archeologen die het stokje over willen nemen en zich een naam willen maken.

Tenslotte ...? Nee, daarna was er nog een frisse duik in de baai van Corinthe, maar daar zijn om onverklaarbare redenen geen foto's van.

Nieuw leven op de blog!

Na al bijna een week in Athene te zijn wordt het toch wel hoog tijd voor onze eerste blog. Huh? Is die blog nog niet dood dan? Niet meer, hoogstpersoonlijk zijn wij (Jan Krans, Rosalind Roijaards, Niels Hexspoor en Joey Soumokil) afgedaald naar de Tartaros. Wij zouden dit echter niet alleen hebben kunnen doen, gelukkig bekommerde de god Dionysos zich om ons en vergezelde ons met zijn slaaf, ezel en de nimmer ontbrekende wijnzak tot diep in de onderwereld. Daar wist onze dappere leider Jan Krans, door het winnen van een dichtwedstrijd, de gunst van Hades te winnen en mochten wij de blog de onze noemen en haar meenemen naar het land der levenden. Hopelijk begrijpt een ieder die ons blog leest nu waarom dit zo’n tijd geduurd heeft voordat onze eerste post verschenen is. Een mooie bijwerking van onze tocht is dat wij vrijwel alles weten over Dionysos, zijn slaaf, dichters, doden, wijn en zijn ezel. Aangezien Dionysos alleen in het klassieke Grieks praat hebben we al deze zaken meteen in het Grieks geleerd. Mooi begin van onze eerste lesweek toch?

Daar wij noch goden noch halfgoden zijn kunnen wij niet te lang in de onderwereld vertoeven. Daarom bracht Hermes ons met enige regelmaat terug naar het land der levenden naar Athene waar wij ons dan weer klaarmaakten om de volgende dag verder te gaan met Dionysos en zijn/ons avontuur. Door een afspraak met Zeus mogen wij niet te veel uitweiden over onze reis door de onderwereld daarom zullen wij ons beperken tot het niet minder spannende avontuur: Athene. Op zondagavond was onze groep voor het eerst compleet en konden wij vanaf dat moment genieten van ‘de Mythos’ in Athene.

Als wij onze dagindeling zouden moeten beschrijven blijkt dat naast het leren van Grieks, eten ook een belangrijke rol speelt. Het Grieks is bij momenten zwaar en het eten maakt ons zwaar! Wij mogen echter niet klagen want we hebben een overheerlijke tijd hier.
  Maandag zijn wij begonnen met het leren van het klassieke Grieks dit doen wij op maandag, woensdag en vrijdag van 8.45 tot 12.30 en van 17.00-19.00 op dinsdag en donderdag kiezen we een van de twee collegetijden afhankelijk van onze excursies.
Die maandagvond hebben wij gezellig gedineerd met dr. Christiane Tytgat,(Chris). Ze is niet alleen de directrice van de NIA (waar we verblijven) maar is tevens onze geweldige gids tijdens de excursies.
  Dinsdag mochten wij na een ochtendcollege ’s middags genieten van het Akropolis-Museum en de Akropolis zelf. Wat een ontzagwekkend uitzicht heb je vanaf de Akropolis over Athene! Athene strekt zich uit alsof het een staat is in plaats van een stad...... een stadsstaat misschien?

Wij zouden onze genoten dagen geen eer aandoen wanneer onze maaltijden niet genoemd zouden worden. Elke doordeweekse dag beginnen we met een gezamenlijk ontbijt om 8.00, breken wij de dag doormidden met de lunch bij een lekker restaurantje op een paar minuten loopafstand en ’s avonds sluiten wij de productieve dag af door een restaurantje op te zoeken en daar te genieten van een van de vele gerechten. Meestal wordt er bij terugkomst nog wel een uurtje (of iets langer) gestudeerd in de bibliotheek of in de kamer. Hard nodig, want ondanks de vele leuke zaken moet er ook hard gewerkt worden en gaat de zweep er soms overheen en voel je je net een slaaf die Grieks moet leren!

We hebben het goed naar onze zin hier er wordt uitstekend voor ons gezorgd met al het eten, drinken, een schoonmaakster, lekkere temperaturen en een goed onderkomen!